Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Εισπνοή-Εκπνοή

Θα βρεις το θάρρος μια μέρα να το πεις.
Θα βρεις το θάρρος να το κάνεις.
Το ξέρω.
Μα μέχρι να ' ρθει εκείνη η ώρα, τρίξε τα δόντια.
Σιωπηλά, μη σ' ακούσει κανείς.
Σφίξε κι άλλο το χαλινάρι, μην αποκλίνεις πουθενά.
Πάγωσε τους μυς του προσώπου σου, σα να μη σε νοιάζει.
Βγες έξω και διασκέδασε, σα να μη γνώριζες.
Ζήσε μόνο για τον εαυτό σου, σα να μην ένιωθες.
Πόσο θα αντέξεις;
Πόσο θα αντέξεις να κάνεις πως δε νιώθεις, δε γνωρίζεις, δε νοιάζεσαι;
Μια στιγμή.
Κι έπειτα θα σου δέσουν τα χέρια σφιχτά.
Ίσως και τα πόδια, ανάλογα με την περίπτωση.
Όλα γύρω θα 'ναι λευκά, ακόμη κι ο πόνος.
Θα ακούς μόνο το χτύπο της καρδιάς σου.
Κι αυτόν ηλεκτρικό, μέσα απ' το μηχάνημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου