Έρως-Θάνατος

Χυδαίο, να σκοτώνεις τον έρωτα,
μιας νεράιδας, για σένα.

Χυδαίο και να ερωτεύεσαι το θάνατο,
ειδικά αν δεν πρόκειται για το δικό σου.


Γιατί να ερωτεύεσαι το δικό σου θάνατο,
είναι δειλία, αγαπητέ μου,
κι όχι χυδαιότητα.

Γιατί να σκοτώνεις τον έρωτά σου για μια θεά
είναι φρόνιμο κι όχι χυδαίο.


Κι όταν ο θάνατος σκοτώνει τον έρωτα,
είναι αναπόφευκτο,
γιατί αποτελεί υπενθύμιση,
πως το αντικείμενο του πόθου
είναι τρωτό.

Κι όταν ο έρωτας σκοτώνει το θάνατο
είναι ευτυχία, και για τους δυο.